DEN HAAG - Hij bracht Nederland en zelfs heel Europa massaal aan schoeisel dat door sommigen als ontzettend lelijk wordt beschouwd, terwijl anderen er juist bij zweren. Uggs, Crocs en sandalen van Teva. Allemaal waren het waarschijnlijk onbekende merken gebleven als Hagenaar Dick Wijsman zich er niet tegenaan had bemoeid. Zijn levensverhaal leest als een spannend jongensboek. Hij werkt zich op van Moerwijk tot de Vogelwijk in Den Haag, krijgt tussendoor drie kinderen, vliegt een tijdje rond in een privéjet, maar stapt dit weekend juist in een bijzonder oude, gammele bus. Wat beweegt deze man?

Het valt meteen op als Wijsman ons ontvangt in zijn stijlvol ingerichte bovenhuis in de Haagse Vruchtenbuurt. Zijn kraalogen en lichaamshouding maken duidelijk dat hij nog barstensvol energie zit. De succesvolle zakenman woont jarenlang in de chique Vogelwijk, maar is dat al een tijdje geleden zat.

'Nu ben ik afgezakt tot de Vruchtenbuurt', klinkt het met de bekende Haagse ironie. Maar het begint allemaal een stuk bescheidener. Niks zand, maar veen. Wijsman wordt aan het einde van de jaren 50 geboren in de Boendalestraat, Moerwijk. 'Daar woonden toen nog, zeg maar, de wat nettere ambtenaren.'

Heel andere opleiding

Zijn vader is artsenbezoeker. 'Dat is een vertegenwoordiger in medische apparatuur. Ik kom echt uit een ondernemende familie. Van mijn vader heb ik veel geleerd, zoals creatief zijn.' Toch lonkt niet direct het zakenleven. 'Ik heb een opleiding tot kandidaat gerechtsdeurwaarder gedaan. Daarna ben ik bij een juridisch adviesbureau gaan werken.'

Maar toch kriebelt het zakenbloed. 'Samen met een compagnon, Rob de Jong, wilde ik iets nieuws beginnen. Hij werkte als eerste medewerker voor het bedrijf achter O'Neill in Nederland, een populair kledingmerk. Toen dachten we: dat kunnen wij ook. Dus we zijn naar Italië afgereisd om allemaal sportmerken te bezoeken. Kijken of we importeur konden worden.'

Flaters met kleding

Echt soepel liep dat niet. Wijsman: 'We stonden daar in onze nette kleding. We hadden allemaal verschillende setjes meegenomen en gingen ons buiten omkleden. Stonden we daar voor de deur in ons pak, hadden ze binnen allemaal hun ouwe kloffie aan. Dus wij dachten: dat doen we andersom. Dus wij in spijkerbroek, zat daar iedereen in pak. Dat werkte dus niet.'

Zijn grote doorbraak komt dankzij een tip. 'Iemand raadde ons aan naar de grootste sportartikelenbeurs van Europa te gaan. Die zit in München en daar kwamen we in contact met het outdoormerk Patagonia. Die kleding, daar was ik meteen verliefd op.'

Teva en Uggs

Het lukt de compagnons het merk naar de Benelux te halen. 'En daar hebben we het groot gemaakt. Op het hoogtepunt draaiden we een jaaromzet van een paar miljoen.' Dat bleef ook in Amerika, waar het hoofdkantoor zit, niet onopgemerkt. 'Vanuit Californië vroegen ze mij te helpen met uitbreiding in Europa.'

Als hij naar Amerika vliegt ziet hij daar in de eigen winkels van Patagonië de sportsandalen van het merk Teva liggen. 'Daar was ik ook meteen verliefd op.' Ook dit merk haalt hij als managing director naar Nederland. En daarna volgen dus de Uggs, dure schoenen, 'van 100 tot 400 euro per paar, goeie handel dus', gevoerd met schapenvacht. Tijdenlang zijn ze niet aan te slepen.

In het begin wilde niemand die zogenaamd lelijke schoenen hebben

Het had trouwens weinig gescheeld of we hadden deze opvallende schoenen uit Australië moeten missen. 'Het moederbedrijf van Teva wilde Uggs kopen, maar daar was niet iedereen het over eens. Dus werd er gestemd. Uiteindelijk had ik binnen de directie de beslissende stem. En zo zijn de Uggs in Europa beland en dus ook in Nederland.'

Ze zijn niet meteen een doorslaand succes. 'Nee, in het begin wilde niemand die zogenaamd lelijke schoenen hebben. Maar toen Pamela Anderson ze ging dragen in de destijds populaire serie Baywatch, wilde de hele wereld ze hebben. En toen ze ook bij Oprah op tv kwamen, werd het pas echt een hype.'

Toen kwamen de Crocs

'Ze zijn nu nog steeds hip', claimt hij. 'Het moederbedrijf heeft momenteel een waarde van zo'n vier miljard dollar.' Niet slecht voor een schoen waar je van moet houden. 'Maar het kon nog lelijker', lacht Wijsman. 'Ik werd benaderd door een oud collega, Ortwin Dellevoet. Die vertelde mij dat ik maar eens naar Crocs moest kijken.'

Destijds heeft nog niemand daarvan gehoord in Nederland. 'Die kwamen uit Amerika. Ik zat al snel in het vliegtuig om mijzelf bij het bedrijf te introduceren. Dat was in 2003. En al snel kwam het tot een samenwerking.' Gedurfd. Want laten we eerlijk zijn, echt sexy zijn ze die plastic klompen met gaatjes erin niet, toch?

'Die vent is gek'

'Nou, op de terugweg vanuit Amerika droeg ik oranje Crocs. Op Schiphol zag ik iedereen kijken, zo van: die vent is gek. Toen wist ik dat ik goud in handen had. Als een product de status krijgt van love or hate, dán weet je dat je een formule voor succes in handen hebt.'

Dankzij de Crocs wordt zijn leven een echte rollercoaster. 'Ik werd de ceo. We hadden Amerikaanse investeerders met diepe zakken die er ook in Europa heilig in geloofden. Ik zette die schoenen hier in een bekende winkel, in een display. Gewoon om te kijken hoe erop gereageerd werd.'

De reacties waren overwegend positief

En dat werkt. 'Dames pakten ze van het rek af, roken eraan en gingen dan die gekke dingen passen. De reacties waren overwegend positief, omdat ze zo lekker lopen. Dus gaat het snel bergopwaarts met de Crocs.' Ondanks dat ze zo lelijk zijn.

'Zo mooi', corrigeert hij. 'Mannen vonden het in het begin niks. Maar ook die gingen massaal overstag. In het eerste jaar gebeurde iets wat ik nog nooit had meegemaakt. Een omzet van 20 miljoen. Later zelfs uitgebouwd naar 380 miljoen in heel Europa. Nu heeft het bedrijf wereldwijd een marktwaarde van zo'n 2 miljard dollar.'

Fluitend door het leven

'Op een gegeven moment had ik zelfs een privéjet op Rotterdam The Hague Airport staan. Die mocht ik gebruiken van de Amerikaanse investeerders. Ik reisde heel Europa door. Echt een gekkenhuis, ik wist van voren niet meer dat ik van achteren leefde. Echt zoveel meegemaakt. Niet slecht toch, voor een ventje uit Moerwijk?'

Allemaal leuk en aardig, maar hij was de ceo, zeg maar baas. En dus niet de eigenaar. 'Nee, al die miljoenen zijn niet op mijn rekening terechtgekomen, haha. Maar ik heb wel aandelen gekregen en verkocht. Dus ik kan nu wel fluitend door het leven.'

Rollercoaster te heftig

Het voelt best fijn, al dat geld, maar uiteindelijk wordt de rollercoaster Dick iets te heftig. 'Ik leidde de toko ook niet naar een volgend level. Ik wilde het toen maar overlaten aan de echte managers, niet een ondernemer zoals ik.'

Maar stilzitten is er niet bij. In 2010 gaat hij vrijwilligerswerk doen voor Plan Nederland. 'Die zetten zich in voor meisjes en vrouwen die geen gelijke kansen hebben. Dat spreekt mij enorm aan. Ik vind dat iedereen gelijke kansen moet krijgen. Ik heb immers óók mijn kans gepakt.'

Carbage Run in ouwe bus

Ook dat wordt erg druk en Wijsman kan het ondernemen toch niet laten. Hij houdt zich dit keer bezig met een orthopedisch gevormd zitje waardoor je rechterop gaat zitten - 'goed voor je rug' - en met de ontwikkeling van speciale inlegzooltjes. 'Ik kan echt niet stilzitten. Ik heb geen tijd voor een midlifecrisis, ik zit nog vol met spannende plannen.'